Umberto Masetti, włoski motocyklista, urodził się 4 maja 1926 r. w Parmie. Jest dwukrotnym mistrzem świata kategorii 500cc w latach 1950 i 1952, na motocyklu Gilera. Zaczął ścigać się tuż po II Wojnie Światowej. W Mistrzostwach Świata zadebiutował już w pierwszym roku ich istnienia, w sezonie 1949. Brał udział w dwóch klasach: 125cc na motocyklu Moto Morini, a także w klasie 250cc na maszynie Benelli. Jego najlepszymi wynikami było drugie miejsce w klasie 125cc i trzecie w klasie 250cc na domowym torze Monza. Zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej klasy 125cc.
W następnych trzech sezonach, Masetti skupił się na klasie 500cc, startując na motocyklu Gilera. W sezonie 1950 zapewnił sobie tytuł mistrzowski dzięki zwycięstwom w Belgii i Holandii, a także drugim pozycjom w Szwajcarii i Włoszech. W następnym sezonie, wygrał wyścig w Hiszpanii na torze Montjuic, a także zajął drugie miejsce na torze Monza oraz trzecie w Ulster Grand Prix. Słaby wynik w Belgii i nieukończenie wyścigu w Holandii, sprawiły że nie obronił on mistrzowskiego tytułu i zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Sezon 1952 przyniósł zwycięstwa w Belgii i Holandii,a także drugie miejsca na torach Monza i Montjuic, dzięki czemu zapewnił sobie drugi tytuł mistrzowski w karierze.
W następnym sezonie, Umberto spróbował swoich sił także w klasie 250cc na motocyklu NSU, natomiast w klasie 500cc nadal reprezentował Gilerę. Sezon ten okazał się jednak katastrofą, zanotował jedynie szóste miejsce w Grand Prix Narodów na torze Monza. W 1954 r. zaliczył jeden start w klasie 500cc, zajmując drugie miejsce we Włoszech.
W 1955 r. postanowił przejść na motocykl MV Agusta i startować nim, zarówno w klasie 250cc i 500cc. Sezon ten okazał się zdecydowanie lepszy od dwóch poprzednich. W klasie 500cc wygrał na torze Monza, był dwukrotnie trzeci w wyścigach na torze Montjuic i w Assen, a w kategorii 250cc był drugi w Assen i trzeci podczas wyścigu w Dundrod. sezon zakończył na trzecim miejscu w klasie 500cc i piątym w klasie 250cc.
W sezonach 1956 i 1957, brał udział w wyścigach klasy 350cc i 500cc, nadal na maszynie MV Agusta. W kategorii 350cc nie zanotował żadnych znaczących sukcesów, w klasie 500cc na torze Solitude w Niemczech w sezonie 1956 zajął drugą pozycję. W sezonie 1958 po raz ostatni wystartował w klasie 500cc zajmując na torze Monza trzecią pozycję.
Umberto wyemigrował do Chile, na początku lat 60-tych. W Mistrzostwach Świata można było zobaczyć go w akcji, w sezonach 1962 i 1963, dzięki uzyskaniu chilijskiej licencji. Zajął kolejno drugie i trzecie miejsce, w wyścigach o GP Argentyny na torze Buenos Aires. Były to jego ostatnie starty w Mistrzostwach Świata.
Po powrocie do Włoch w 1972 r. deklarował chęć powrotu do wyścigów, przy okazji inauguracji 200-milowego wyścigu w Imoli, jednak żaden zespół nie zdecydował się go zatrudnić. Zamieszkał więc z rodziną w Maranello, gdzie został pracownikiem stacji benzynowej. W późniejszych latach powrócił do środowiska motocyklowego, zostając pracownikiem Aprilli. Zmarł w wieku 80 lat, 29 maja 2006 r. na skutek problemów z układem oddechowym.
W następnej części przybliżę wam Geoff'a Duke'a, który był czterokrotnym mistrzem klasy 500cc, a także dwukrotnym mistrzem klasy 350cc.
Źródło: Wikipedia, motogp.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz